Legenda Deskorolki: Rodney Mullen
Dla wielu skejtów Rodney Mullen jest Ojcem Chrzestnym deskorolki. Wynalazł kilkadziesiąt trików na deskorolce, w tym heelflip, kickflip, 360 kicflip, impossible czy przeniósł ollie z bowla na ulicę. Swój pierwszy tytuł mistrza świata zdobył gdy miał 14 lat. Od tamtego czasu Rodney wygrał 34 z 35 zawodów freestyle, w których wziął udział. Sam Rodney wspomina, że tylko dwie obrony tytułu mu sprawiły ogromną radość:
„Broniłem tytuł mistrza świata ponad 35 razy i pamiętam, że byłem naprawdę szczęśliwy z tego powodu tylko dwa razy. Reszta była pustymi zwycięstwami nasiąkniętymi bezpiecznym rozgrywaniem” – przyznał Mullen w 1999 roku.
„Media zapewniały świat o mojej wielkości, a ja czułem się jak oszust. Byłem tchórzem noszącym koronę”
Stopniowo swoje zainteresowania z freestylu zaczął przenosić na ulicę. W miarę upływu czasu Rodney Mullen stał się kimś więcej niż tylko popularnym skejtem. Stworzył własne marki i firmy, rozwijał swój talent oraz stał się popularnym mówcą publicznym.
Wczesne lata
John Rodney Mullen urodził się 17 sierpnia 1966 roku w Gainesville na Florydzie. Jego matka Ann P. Mullen była znakomitą pianistką koncertową, a jego ojciec John Mullen był dentystą. Rodney zaczął jeździć na deskorolce 1 stycznia 1977 roku i był to przełomowy moment w jego życiu. Jednak spotkał się z dezaprobata ojca, który uważał, że jazda na deskorolce jest zbyt niebezpieczna.
Rodney obiecał, że przestanie jeździć na deskorolce jeśli dozna poważnej kontuzji. Na szczęście w wigilię nowego roku głowa rodu Mullenów była w dobrym humorze, a lokalny skateshop był otwarty i młody Rodney dostał to o czym tak bardzo marzył – czarną aluminiową deskę Banzai.
„Mój ojciec zawsze mówił, że jazda na deskorolce zrujnuje mi życie. Zamiast tego daje mi wolność” ujawnił później Mullen.
Kilkanaście pierwszych jazd na desce odbywała się w rodzinnym garażu i zawsze w ochraniaczach. Pomimo przeciwności takich jak spanie w obuwiu ortopedycznym w celu skorygowania ciężkiego stanu - przodopochylenia kości udowej – młody Rodney miał obsesję na punkcie jazdy na desce i ćwiczył w każdej chwili swojego wolnego czasu. Jego pierwszym sponsorem był The Inland Surf Shop. Rok po tym jak dostał swoją pierwszą deskorolkę, Rodney zajął piąte miejsce w chłopięcej dywizji freestyle podczas mistrzostw USA Open Skateboarding Championship w 1978 roku, które odbyły się w Jacksonville na Florydzie. Bruce Walker, producent deskorolek, który trenował idola Mullena – Jima McCalla - natychmiast zauważył potencjalny talent i sponsorował go przez dwa lata.
Może partyjka golfa? Nie, dzięki.
Po pewnym czasie cała rodzina przeprowadziła się na farmę na Florydzie, a nastoletni Rodney spędzał wtedy większość czasu w garażu doskonaląc swoją jazdę na desce. Pomimo odizolowania, bez dostępnych terenów do jazdy, Rodney mówi, że okres od lipca 1979 roku do sierpnia 1980 był jego najbardziej kreatywnym okresem. Jego ojciec zdał sobie sprawę z talentu syna i rzucił mu wyzwanie do opanowania innego sportu – golfa. Młodzieniec zawetował pomysł ojca. Miał obsesję na punkcie przygotowania do zawodów i był bardzo krytyczny wobec siebie.
„Każdy ruch był rozbierany i powtarzany w moim umyśle, od położenia stopy i rozkładu ciężaru ciała do miejsca, w którym trzymałem ramiona i skupiałem wzrok” ujawnił później skejt.
Został mianowany ekspertem freestyle i zebrał 34 amatorskie trofea, zanim zdobył krajowy tytuł na Oceanside w 1979 roku. Rok później, w wieku 14 lat Mullen pokonał mistrza świata Steve’a Rocco i wygrał konkurs Oasis Pro Freestyle Contest. Spotkał też tam kogoś z kim się zaprzyjaźnił – Tonego Hawka.
Rodney Mullen został pro skejtem i dołączył do The Bones Brigade stworzonego przez Powella Peraltę. Był to kolejny przełomowy moment:
„Po tym sukcesie mój ojciec był zmotywowany, abym zaangażował się w jazdę na deskorolce” – wspomina Rodney.
W latach osiemdziesiątych stał się niepokonaną potęgą, która połączyła freestyle z trikami. Napisał nawet artykuły i samouczki dla magazynu deskorolkowego Thrasher na temat wykonywania najbardziej skomplikowanych trików. Rodney Mullen prawie ukończył inżynierię chemiczną na Uniwersytecie Florydy. W 1988 roku rzucił studia na ostatnim roku aby inwestować w World Industries i zarządzać nim razem ze Stevem Rocco.
„Rocco miał intuicyjne spojrzenie na przemysł deskorolkowy, którego nie mieli reprezentanci starej gwardii. Jego ucho było tuż przy ziemi” – podkreślił Mullen.
World Industries była pierwszą na świecie firmą należącą do skejtów.
Ollie z verta na ulicę
Alan Gelfand jest wynalazcą ollie. Robił je na pionowych miejscach wyskakując ponad copingiem bowla. Po obejrzeniu Gelfanda wykonującego ten trik na ścianie, Rodney natychmiast zaczął myśleć jak to przenieść na jazdę uliczną.
„Zdałem sobie sprawę, że to ten sam ruch, który wykonuję od lat – to ruch huśtawkowy. Tak działają ollie. To tylko uderzenie i odrobina podskoku (…). Prawdziwym kluczem do tego było pociągnięcie stopą i wyrównanie co powoduje podniesienie deski.” – powiedział kiedyś Mullen.
Prawda jest taka, że ollie wykonane na ulicy na zawsze zmieniło deskorolkę i otworzyło drogę dla setki nowych trików i wariacji.
Lata dziewięćdziesiąte
Pomimo niechęci do przejścia od stylu freestyle do ciągle rozwijającego się stylu ulicznego, perspektywa Mullena zmieniła się, gdy w 1991 roku dołączył do Plan B Skateboards. W filmie „Questionable” dokonuje oficjalnego formalnego przejścia z jednej dyscypliny do drugiej, łącząc flipy z grindami. Przedstawia również dwa nowe triki – Casper Slide i kickflip underflip. Następnie pojawił się inny popularny film Planu B – „Virtual Reality”, w którym Rodney pokazuje swój talent i kreatywność pokazując kolejny nowy trik – darkslide. Niestety nagła śmierć Mike’a Ternasky’ego – założyciela Planu B i ofiary wypadku samochodowego położyła kres pewnej epoce.
W 1997 roku Rodney Mullen, Chet Thomas, Dave Mayhew, Marc Johnson i Gershopn Mosley założyli A-Team, firmę, której celem było stworzenie super drużyny deskorolkowej. Niestety pomysł nie przełożył się na rzeczywistość tak jak to planowano na początku, a firma została zamknięta w 2000 roku.
„Skejci mieli swój własny wygląd, własne ubrania, własny sposób patrzenia na świat” – powiedział Rodney o latach dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku.
W tym okresie ukazała się ponadczasowa seria wideo „Rodney Mullen kontra Daewon Song” – runda 1, runda 2 i runda 3. Rodney Mullen powrócił do swoich korzeni jako reprezentant Enjoi Skateboards i zaczął eksperymentować z projektami trucków do deskorolek.
Lata 2000
Rewolucyjne trucki Rodneya Mullena zaowocowały opatentowaniem i powstała firma Tensor Trucks. Skejt-wynalazca z Florydy powrócił do świata biznesu i razem z Daewonem Songiem założyli Almost Skateboards.
W 2002 roku firma World Industries została sprzedana australijskiej firmie Globe International zajmującej się obuwiem, odzieżą i sprzętem deskorolkowym za 46 milionów dolarów. Mullen dzięki temu znalazł się w wygodnej sytuacji finansowej i rozpoczął pracę dla Globe za pośrednictwem Dwindle Distribution, dystrybutora deskorolek, którego założył razem z Rocco.
XXI wiek otworzył nowe drzwi dla kreatywnego skejta-przedsiębiorcy. Mullen był jedną z gwiazd serii gier Tony Hawk’s Pro Skater, a jego popularność bardzo wzrosła.
Rodney pozostał wierny swoim pierwotnym marzeniom i wartościom. Kontynuował rozwijanie technologii oraz wiedzy potrzebnej do jazdy na deskorolce. Pod koniec 2000 roku Mullen osiągnął już legendarny status skejta i biznesmena sportów wyczynowych.
W 2007 roku postanowił nauczyć się jeździć goofy (czyli z prawą nogą z przodu, odpychając się lewą nogą). Oczywiście nie chodziło tylko o swobodną jazdę ale również wykonywanie trików. Rodney wierzył, że neutralna postawa lub brak naturalnej postawy pomoże mu przezwyciężyć szereg kontuzji, których doznał przez lata jazdy.
Wystąpienia publiczne
W latach 2010 Mullen dbał o swoją prywatność i sesje na desce zachowywał dla siebie. W 2012 roku Rodney wygłosił wykład TED na Uniwersytecie Południowej Kalifornii zatytułowany „Jak kontekst kształtuje treść”. Ojciec Chrzestny skateboardingu podzielił się swoją miłością do deskorolki i wyjaśnił jak wprowadza innowacje do trików. Był to prawdopodobnie dopiero początek wielu inspirujących warsztatów i wystąpień publicznych, w których uczestniczył. Rodney Mullen stał się kimś więcej niż tylko jednym z największych skejtów wszechczasów – przekształcił swoje przeszłe doświadczenia w głębokie filozoficzne pytania i refleksje.
„Skateboarding jest w takim samym lub większym stopniu sztuką ekspresji niż sportem” – powiedział Mullen publiczności w Fundacji Lemelsona.
„To co dała mi deskorolka, to właśnie to – forma ekspresji, która mnie do tego przyciągnęła, a dzięki temu mogłem wyrazić i być w pewnym sensie tym, kim chciałem być”
Na swojej drodze do osobistego oświecenia Rodney Mullen stwierdził nawet, że skateboarding nie powinien być kategoryzowany jako sport – to forma sztuki. Właściwie uważa, że deskorolka powinna być postrzegana jako przedłużenie ciała jeźdźca. Bardzo lubi jeździć na desce w nocy, nikt go wtedy nie widzi, nie ocenia i może podążać za swoimi uczuciami. Znacząco poszerzył też swoje zainteresowania: matematyka, fizyka, inżynieria i muzyka (heavy metal i muzyka klasyczna) stały się częścią jego życia. Ben Harper dał Rodneyowi nagrodę Grammy, którą wygrał w 2004 roku za Najlepszy Album Gospel.
Od 1987 roku Mullen brał udział w ponad 40 filmach, wideo i dokumentalnych jako zawodowy skateboardzista, narrator, aktor lub kaskader. Rodney Mullen został wprowadzony do Skateboarding Hall of Fame (Deskorolkowej Sali Sław) w 2013 roku.
Kilka „pudelkowych” faktów
W 2000 roku Rodney poślubił Tracie, para rozwiodła się w 2013 roku po rozpadzie pierwszego małżeństwa zaczął spotykać się z Lori Guidroz. Rodney nie ma dzieci, ma 180 cm wzrostu i waży około 73 kilogramy. Wartość jego majątku wycenia się na 30-40 milionów dolarów. Jest współautorem autobiografii „Jak jeździć na deskorolce i się nie zabić”.
Kilku ulubionych skejtów Rodneya to:
- Chris Haslam,
- Bryan Herman,
- Paul Rodriguez,
- Eric Koston,
- Antwuan Dixon,
- George McCellan,
- Clyde Rodgers,
- Ed Womble,
- Kelly Lin,
- Tim Scroggs.
„Jazda na deskorolce była moim polem bitwy, moim osobistym poligonem – z widzami lub bez nich. To była arena, na której mogłem postawić swoje roszczenia, sztuka w której mogłem zagrać”
Rodney Mullen jest na Facebooku (@rodneymullen) oraz na Instagramie (@rodneymullen).
Lista trików, które odkrył Rodney Mullen
Godzilla rail flip (1979)
540 shove-it (1979)
50/50 Saran wrap (1979)
50/50 Casper (1980)
Helipop (1980)
Gazelle flip (1981)
Ollie kickflip (1982)
Heelflip (1982)
Impossible (1982)
Sidewinder (1983)
360 flip (1983)
360 pressure flip (1983)
Casper 360 flip (1983)
Half-cab kickflip (1983)
50/50 sidewinder (1983)
One-footed ollie (1984)
Backside flip (1984)
Ollie Nosebone (1986)
Ollie finger flip (1986)
Ollie Airwalk (1986)
Frontside heelflip shove-it (1988)
Helipop heelflip (1990)
Kickflip underflip (1992)
Half-cab kickflip underflip (1992)
Casper slide (1992)